Het hof van cassatie oordeelde dat de rechter kan beslissen om geen onderhoudsgeld toe te staan aan een persoon die in zijn eigen behoeften kan voorzien. De samenlezing van de verschillende bepalingen van het burgerlijk wetboek, doen besluiten volgens het hof van cassatie dat de rechter mag voorbijgaan aan het criterium van de aanzienlijke economische terugval.
Principieel moet elk inkomen van aard zijn om in de basisbehoeften te voorzien door de bepalingen mbt de minimumlonen en de rechten op vervangingsinkomsten en leeflonen. Dus zou men kort (uit de bocht) bij wijze van boutade kunnen concluderen: "Geen onderhoudsgeld bij eigen inkomsten".
Dit baanbrekend arrest van het het hoogste rechtscollege zal kunnen aangewend worden door de economische sterkere partij (nog steeds voor het merendeel de mannen) tegen de economisch zwakkere (meestal vrouwen) maar ook tegen de al te inhalige partij die uit is om haar man/(vrouw) te pluimen.
De vrouw die een pond Vlees ("a pound flesh") uit de man wil snijden, verliest alles.
De uitdrukking en pond vlees eisen, betekent een verplichting opeisen die weliswaar principieel verschuldigd is maar onredelijk. De oorsprong gaat terug op Shakespeares Merchant of Venice, 1596 (de koopman van Venetië). De eis van Shylock tot betaling van Antonio's vlees (zijnde het potsierlijke pand voor een geldlening) is het centrale thema van het toneelstuk.
SHYLOCK:
The pound of flesh which I demand of him Is deerely bought, 'tis mine, and I will haue it.
Het pleidooi van Portia is wellicht het mooiste uit de litaratuur.
Na de toelichting over de billijkheid en de genade (the qualitty of mercy) wordt gepleit dat de borg dient uitgevoerd tot genoegen van Shylock die zijn mes reeeds slijpt. Maar het pand bestaat uit een pond vlees en dus niet uit bloed. Shylock mag uit de borst van Antonio een pond vlees snijden, niet meer, niet minder en mag geen druppel bloed doen vloeien. Wie volgens de wet van Venetië een pand of borg voor meer uitwint dan het verschuldigde, verbeurt zijn leven en al zijn goederen. Shylock druipt af, weze het na de opmerking van Porta dat hij niet eenvoudig aan zijn eis kan verzaken, maar dat de Venetiaanse wet ook voorziet in de verbeurdverklaring van zijn goederen en zijn leven voor wie een tergende en roekeloze eis instelt zonder matiging. De rechtbank verleent Shylock op voorspraak van Antonio genade en een gemilderde geldsanctie.