De CDT test bepaalt de hoeveelheid CDT in het bloed.
CDT is een eiwit dat in het lichaam ontstaat door overmatig alcoholgebruik over een periode van minimaal een week.
Vanaf een consumptie niveau van een of twee glazen per dag wordt een toename van het percentage CDT waargenomen naarmate er meer alcohol gedronken wordt. Bij onthouding van alcohol daalt het CDT in de regel binnen twee tot drie weken naar een normale waarde, maar na langdurig alcoholgebruik kan deze normalisatie veel langer duren.
Hoe wordt het materiaal verkregen? Door bloedafname.
Een 'gewone' alcoholtest, waarbij de hoeveelheid alcohol in het bloed wordt gemeten, heeft alleen zin binnen enkele uren na alcoholinname. CDT daarentegen geeft een afspiegeling van het gemiddeld alcoholgebruik in de voorafgaande weken.
De getolereerde bovengrens voor CDT komt bij mannen overeen met de consumptie van gemiddeld ca 60 g alcohol per dag (dit is bij benadering 1,5 liter bier of 1 fles wijn per dag). Bij inname van meer dan 60 g alcohol per dag zal op de lange termijn ernstige orgaanschade ontstaan. Voor vrouwen ligt deze grens op ongeveer 40 gram per dag.
Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat het CDT de beste laboratoriumparameter is voor het aantonen van langdurig overmatig alcoholgebruik.
CDT is aldus een middel om chronisch alcoholmisbruik aan te tonen en op te sporen en zal wellicht in de toekomst worden aangewend bij alcoholcontroles in het verkeer.