Kritiek op verzamelwetten (Raad va State 5 februari 2018, Parl.St. Kamer 2017-18, nr. 3147/1, p. 53-55.):
“De Raad van State heeft reeds meermaals gewaarschuwd dat het ongebreideld hanteren van de techniek van de verzamelwetten om op fiscaal gebied spoorslags hervormingen door te voeren of nieuwe wetgeving tot stand te brengen nefast is.
De spoed waarmee ontworpen wijzigingen telkenmale worden opgesteld en moeten worden beoordeeld door de Kamer van Volksvertegenwoordigers, werken nieuwe vergissingen of onjuiste beleidsinschattingen in de hand die korte tijd nadien nopen tot reparatiewetgeving.
Bovendien, en nog meer fundamenteel, brengt deze werkwijze de rechtszekerheid in het gedrang in een domein waarin het legaliteitsbeginsel in belastingzaken geldt en de belastingplichtige tijdig dient te weten welke juridische en fiscale gevolgen zullen worden verbonden aan zijn activiteiten.
Door de weinig transparante wijze waarop de wijzigingen in de memorie van toelichting worden voorgesteld, wordt die rechtsonzekerheid alleen maar verhoogd.
Wat de inkomstenbelastingen betreft, kan worden vastgesteld dat in het vorige kalenderjaar het gros van de wettelijke normen is aangenomen door middel van verzamelwetten. Slechts sporadisch worden nog wettelijke bepalingen aangenomen buiten verzamelwetten om.
De kwaliteit en transparantie van de aangenomen normen, en bijgevolg de rechtszekerheid, komen hierdoor in het gedrang. Een degelijke administratieve voorbereiding en parlementaire behandeling van wetgevende normen zijn immers essentieel.
Met het voormelde wetgevend initiatief is overigens opnieuw een grens overschreden. Kennelijk heeft men een regeling aangenomen, goed wetende dat de tekst nog niet helemaal gereed is. De gehanteerde werkwijze waarbij eerst wetens en willens onvoldragen wetsbepalingen worden aangenomen, om die vervolgens kort erna weer bij te stellen, is geen toonbeeld van behoorlijk wetgevend handelen.”
Verzamelwetten leiden ertoe dat bestaande wetten al te vaak overhaast en te weinig doordacht worden gewijzigd, waarna dezelfde wetten steeds opnieuw in nieuwe verzamelwerken worden aangepast, aangevuld, gerepareerd en af en toe zelfs in de oorspronkelijke versie hersteld en het totaal overzicht , dan wel de oorspronkelijke versie en oorspronkelijke gedachte verloren gaat in plak en pleisterwerk."