Preview
Actio
Anders dan de meeste moderne rechtsstelsels, was het Romeinse burgerlijk recht niet georganiseerd rond geschreven wetten, maar rond een aantal standaarprocedures (actiones, enkelvoud: actio), die ieder een eigen onderwerp hadden.
De Romein die zijn recht wilde halen kon dus geen geschreven catalogus van rechten raadplegen, maar diende na te gaan of er een actio bestond, die, in geval van een succesvolle procedure, tot het door hem gewenste resultaat zou leiden.
Voor een overzicht van de talrijke actiones die elk sloegen op een afzonderlijke verbintenis of onrechtmatige daad, zie C. De Koninck, Beknopte Encyclopedie van het Romeins Recht, Maklu, 2000, p.6 en volgende
Actio in personam
Een actio in personam is in het Romeinse recht een vordering, waarin een bepaald recht jegens een bepaalde persoon wordt geclaimd, dit ter onderscheiding van een actio in rem.
De eiser in persoon stelt een vordering in tegen een persoon die volgens de eiser iets moet doen, niet doen of geven (facere, non facere, dare).
De vordering in personam wordt gesteld tussen één of meerdere personen die uit een delict of een contract gehouden is.
Kenmerkend voor ...