U bent onvermogend en ontvangt een fiscaal aanslagbiljet of een dwangbevel. U of uw advocaat kan dan de ontvanger aanschrijven waarbij uw onvermogen wordt gemeld teneinde hem te overtuigen geen nutteloze uitvoeringskosten bloot te stellen. Wanneer de ontvanger hierop ingaat betekent dit dat hij niet onmiddellijk uitvoeringsmaatregelen zou stellen, doch daarentegen hoopt in de verre toekomst de vordering te recupereren bijvoorbeeld bij het openvallen van een nalatenschap of bij de verkoop of verdeling van en onroerend goed. De fiscus kan ingevolge recente wetgeving zelfs tot definitieve afschrijving kunnen overgaan, hetgeen een "onbepaald uitstel" wordt geheten.
Let wel dit is een beslissing van de fiscus en geen recht van de belastingplichtige. De overtuigingskracht van uw advocaat kan daarentegen wel doorslaggevend zijn. De fiscus dringt hierbij in de regel aan op de invulling en indiening van een verzoekschrift
Dit verzoekschrift kan u als bijlage kosteloos aantreffen via een link. In de regel wordt het onbepaald uitstel afhankelijk gesteld van de indiening van een dergelijk verzoekschrift, waarbij de beslissing wordt genomen op basis van de gegevens vervat in het verzoekschrift. De belastingplichtige kan zich niet permitteren om valse, verkeerde of onvolledige gegevens in te vullen, op straffe zich schuldig te maken aan valsheid in geschrifte.
Dit verzoekschrift stelt evenwel bijzonder gedetailleerde vragen, die enerzijds zeer diep graven in de privacy en anderzijds een soort inlichtingenformulier uitmaken over de volledige vermogenstoestand op basis waarvan de fiscus aldus eerst alle uitvoeringsmogelijkheden en mogelijkheden tot beslaglegging onderzoekt. Een dergelijk verzoek kan dus het tegenovergestelde effect hebben en resulteren in een onmiddellijk beslag. Bezint dus alvorens ge begint. Bovendien kan hel wat informatie totaal verkeerd worden geïnterpreteerd, zoals de vraag naar de verzekerde waarde van de goederen die vaak veel hoger ligt dan de werkelijke waarde. Zelfs informatie wordt gevraagd naar goederen waarover u afstand heeft gedaan teneinde aldus de fiscus de gelegenheid te bieden deze afstand aan te vechten met een zogeheten pauliaanse vordering. U zal ook al uw bankrekeningen en spaarrekeningen dienen te vermelden.
Er is weinig inspiratie nodig om hieruit af te leiden dat de fiscus onmiddellijk met en vereenvoudigd beslag deze bankrekeningen zal aanspreken. De onbeslagbare gedeeltes van uw loon die op deze bankrekening staan zijn onbeslagbaar, maar toch kan u onmiddellijk heel wat moeilijkheden krijgen en kan er over deze onbeslagbaarheid reeds onmiddellijk discussie en interpretatiemoeilijkheden rijzen. Tenslotte wordt niettegenstaande een en ander een zogenaamde kwijtschelding beoogt, toch en afbetalingsplan gevraagd, weze het daarom niet voor de totale schuld.
Deze wetgeving is tot stand gekomen omdat de belastingambtenaren vroeger in alle gevallen de fiscale schulden met alle mogelijkheden dienden te recupereren en voorl elke verjaring dienden tegen te gaan, door telkemale wanneer de schuld dreigde te verjaren een nieuw verjaring stuitend bevel te sturen, hetgeen de schatkist handenvol nutteloos geld kostte zeker ten aanzien van totaal onvermogenden, daklozen en mensen zonder verdere vooruitzichten. Een ontvanger van de belastingen die en schuld laat verjaren kan immers persoonlijk aansprakelijk gesteld worden oor het verlies aan invorderingsmogelijkheid van de staat.
Het is dan ook begrijpelijk dat deze procedure weinig succes heeft en in de regel enkel wordt toegepast en haar nut heeft ten aanzien van personen van wie vaststaat dat hun onvermogen onomkeerbaar is, zonder enig vooruitzicht, zonder enige kans op een nieuwe start, voor zij die totaal aan lager wal zijn geraakt. Hierdoor heft de loutere melding van onvermogen zonder invulling van het verzoekschrift tot onbepaald uitstel nog steeds zin als afradingseffect ten aanzien van de fiscus om geen nutteloze niet recupereerbare kosten bloot te stellen. In dit beval al de fiscus zich in de regel beperken tot de herhaalde verjaring stuitende bevelen met als enige intentie het behoud van hun vordering en het tegengaan van de verjaring, zonder hierna onmiddellijk uitvoeringsmaatregelen te nemen, althans voor zover zij het gemelde onvermogen geloofwaardig vinden.
Een onvermogende die zijn onvermogen an de ficus meedeelt kan onder geen beding verplicht worden een verzoekschrift tot onbepaald uitstel in te dienen, waarbij hij zich terecht kan beroepen op zijn privacy.
Eigenlijk heeft de fiscus geen andere uitvoeringsmaatregelen dan de overige schuldeisers en geniet u dus ook ten aanzien van hen dezelfde bescherming van het beslagrecht. Er is dus geen enkele reden om deze gelijkheid der schuldeisers te doorbreken door bijvoorbeeld afbetalingsplannen aan de fiscus na te komen, wanneer u anderzijds niet in staat zou zijn afbetalingsplannen met andere schuldeisers na te komen.
De fiscus is wel één van de meest geduldige schuldeisers. Zij zijn zoals hoger vermeld wettelijk verplicht hun vordering in alle omstandigheden te bewaren door de zogeheten verjaring stuitende bevelen. Deze bevelen worden zelden door andere schuldeisers gebruikt. Wat voor zin heeft het om na 10 jaar vastgesteld onvermogen, talrijke onbeantwoorde aanmaningen en eventuele mislukte pogingen tot uitvoering nog beslag te leggen en kosten bloot te stellen. Een zorgvuldige schuldeiser zou eventueel nog even een solvabiliteitsonderzoek kunnen doen, maar zijn mogelijkheden blijven beperkt tot een inzage in de berichten van beslag, een opvraging van de positieve en negatieve registraties in de kredietcentrale, een zoektocht naar eventuele onroerende goederen, inlichtingen of de betrokkene een voertuig of een werkgever heeft, inlichtingen bij de belastingen naar eventuele belastingsteruggaves. Het verzamelen van deze inlichtingen via gerechtsdeurwaarder of advocaat kost handenvol geld waarbij het voor en gewon schuldeiser goedkoper en zeker fiscaal interessanter is de vordering gewoon af te schrijven.
Maar de fiscus heeft een belangrijk recht op bijkomende informatie. Met name is elke notaris bij het verlijden van een akte verplicht na te gaan of er gen fiscale schulden zijn waardoor de fiscus anders dan een gewone schuldeiser onmiddellijk op de hoogte wordt gebracht van een schenking, een legaat, een regeling van een nalatenschap, en aankoop of verkoop van een onroerend goed. Weinig schuldeisers kennen de weg naar deze informatie die een permanente opvolging vergt itt de mogelijkheden van de fiscus die ook haar eigen inlichtingskanalen heeft via andere fiscale diensten, zoals bij aangiftes van nalatenschappen en die tenslotte bij e inning van een fiscale schuld het recht heeft om aan elke derde informatie te vragen (bv. aan de verhuurder de bankrekening vragen waarmee de huur betaald wordt). Toch is het laatste woord nog niet gevallen over dit vraagrecht dat indruist tegen de privacy en bovendien in heel wat gevallen een schending van het beroepsgeheim kan uitmaken. De rechtspraak en rechtsleer ter zake dient met aandacht verder gevolgd.
Ter herinnering willen wij toch melden dat het niet betalen van een belastingschuld niet strafbaar is en u dus geen gevangenisstraf kan oplopen indien u werkelijk niet bij machte bent uw belastingen te betalen en hierbij geen bedrieglijke manoeuvres stelt.
Ondanks al deze bewapening van de fiscus blijkt dat zij op het vlak van de inning van penale boeten bijzonder laks zijn. In december 2009 werd in de pers formeel gesteld dat meer dan 60% van de boetes nooit betaald worden. Het zelfde geldt voor de inning van de verbeurdverklaringen en boetes inzake accijnzen. Deze laatste zijn in de regel vaak zo krankzinnig hoog waardoor de fiscale administratie alleen door de hoogte van het verschuldigd bedrag het feitelijk onvermogen kan vaststellen. De georganiseerde misdaad heft zich de laatste tijd toegespitst op sigarettensmokkel.
Hiertoe zoeken zij vaak mensen met geldproblemen die ze verzoeken tegen de betaling van een bedrag van ongeveer 2500 euro een paar containers op te laden. Wordt de sukkelaar gesnapt met de container vol met namaaksigaretten of sigaretten waarop geen accijnzen werden betaald kan hij veroordeeld worden tot soms 10 miljoen euro en soms zelfs veel meer... Hij is verstandig genoeg om zijn opdrachtgever (die overigens en tussenpersoon van een tussenpersoon is) niet kenbaar te maken omdat hem wel werd duidelijk gesteld dat hij de wetten van het milieu diende te respecteren, hetgeen betekent dat hij zijn leven riskeert wanneer hij spreekt en er voor hem zal gezorgd worden wanneer hij zwijgt. Zowel de ene belofte als de andere is onzeker, maar de onzekerheid alleen is afschrikwekkend genoeg.
Onthoud hieruit dat je nooit mag ingaan op voorstellen waarvan je de draagwijdte en de volledige inhoud niet kent, Dat en klusje dat niet veel voorstelt zoals een pakje of en container ophalen of bezorgen steeds argwaan dient op te wekken, zeker wanneer er meer betaald wordt dan hetgeen aan een gewone koerier of transportfirma zou betaald worden. Handel enkel met personen die je kent of die een gevestigde reputatie hebben en onthoud het acroniem ", TANSTAAFL" dat staat voor het Amerikaanse gezegde "There Ain't No Such Thing As A Free Lunch"; vertaald: "Een gratis lunch bestaat niet". Een te aantrekkelijk voorstel deugt niet.