Door het hoger beroep komt de hele betwisting met alle aspecten opnieuw ter discussie en vermag elke partij alle argumenten te hanteren, tenzij deze er expliciet afstand van gedaan heeft ofwel zich dermate gedragen / verweerd heeft dat er niet anders kan worden besloten dan dat de verweerder er afstand van heeft gedaan.
Art. 1068, eerste lid Ger.W. bepaalt dat hoger beroep tegen een eindvonnis of tegen een vonnis alvorens recht te doen het geschil zelf aanhangig maakt bij de rechter in hoger beroep.
De devolutieve werking van het hoger beroep, zoals vastgelegd in voormelde bepaling, maakt het hele geschil, binnen de perken van het hoger beroep van de partijen, aanhangig bij de appelrechter, met inbegrip van de feiten die zich tijdens de rechtspleging in hoger beroep hebben voorgedaan, en deze is, in de regel, verplicht de middelen te onderzoeken die in hoger beroep maar niet voor de eerste rechter werden aangevoerd. (Cass.16/03/2012, RW 2013-2014, 261)
Hoger beroep tegen een eindvonnis of tegen een vonnis alvorens recht te doen maakt het geschil zelf aanhangig bij de rechter in hoger beroep.
Deze verwijst de zaak alleen dan naar de eerste rechter, indien hij, zelfs gedeeltelijk, een in het aangevochten vonnis bevolen onderzoeksmaatregel bevestigt."
In de regel heeft het hoger beroep dus devolutieve kracht, zoals bepaald in het eerste lid van voormeld artikel 1068, en vormt de verwijzing naar de eerste rechter, zoals bepaald in het tweede lid van datzelfde artikel, slechts een uitzondering op die regel.
Wegens de devolutieve kracht van het hoger beroep dient de appelrechter binnen de perken van het door de partijen ingestelde hoger beroep, over het geheel van de zaak te oordelen. De devolutieve kracht wordt alleen beperkt door de beslissing van de appelrechter die, zelfs gedeeltelijk, een door de eerste rechter bevolen onderzoeksmaatregel bevestigt.
De appelrechter dient bijgevolg, voor zover de beslissing over bepaalde punten van de vordering niet berust op de beoordeling van de resultaten van de onderzoeksmaatregel waarvan de eerste rechter kennis moet nemen, over die punten een eindbeslissing te nemen.
Wanneer een eiser in hoger beroep niet alleen de door de eerste rechter bevolen onderzoeksmaatregel heeft aangevochten, maar ook grieven aanvoerde over onder meer de kwalificatie van de tussen de partijen gesloten overeenkomst, de beweerde afstand van de vordering en de laattijdigheid ervan, dient de beroepsrechter kennis te nemen van de gehele zaak en kan hij de zaak niet meer terugverwijzen naar de eerste rechter.
Klik hier voor een Model verzoekschrift hoger beroep - algemeen model
Klik hier voor een Model - Model conclusie hoger beroep