Samenvatting
De collectieve schuldenregeling heeft volgens de wet tot doel de financiële situatie te herstellen van een schuldenaar met een overmatige schuldenlast, die geen handelaar is, maar die een particulier, een landbouwer of een beoefenaar van een vrij beroep kan zijn (Parl. St., Kamer, 1996-1997, nr. 1073/11, p. 4-5), door hem met name in staat te stellen voor zover mogelijk zijn schulden te betalen en tegelijkertijd te waarborgen dat hijzelf en zijn gezin een menswaardig leven kunnen leiden (art. 1675/3, derde lid, Ger. W.).
De collectieve schuldenregeling brengt de financiële toestand van de persoon met een overmatige schuldenlast in kaart, waarbij zijn volledige gezinssituatie, vermogen en inkomen ter kennis gebracht wordt aan de rechtbank en aan zijn schuldeisers. De druk op de schuldenaar van zijn schuldeisers wordt vervangen door een door de rechter aangewezen schuldbemiddelaar. Hierdoor ontstaat een toestand van samenloop onder de schuldeisers, die leidt tot de onbeschikbaarheid van het vermogen van de verzoeker.
De persoon met een overmatige schuldenlast lijkt in dat opzicht in een situatie die vergelijkbaar is met die van de gefailleerde.
De gelijkenis blijft echter schijn, in die zin dat de gefailleerde onmiddellijk opnieuw kan doorstarten en zijn nieuwe inkomsten nieuwe vermogensopbouw niet meer vatbaar is voor aanspraken van zijn schuldeisers, terwijl een burger die in een collectieve schuldenregeling sukkelt nog voor een zeer lange periode zijn inkomsten en vermogen ziet bestierd en aangesproken door een schuldbemiddelaar.
Het is pijnlijk te moeten vaststellen dat de schuldbemiddeling mensen in extreme armoede brengt en vooral in armoede houdt. Even pijnlijk is het te moeten vaststellen dat burgers deze regelingen worden opgedrongen of aangepraat, zonder voorafgaande informatie en waarbij de communicatie tussen schuldenaar en schuldbemiddelaar zeer stroef verloopt of onbestaande is..
Zie ook deze links:
Preview
De collectieve schuldenregeling heeft voornamelijk tot doel de financiële situatie te herstellen van een schuldenaar met een overmatige schuldenlast, die geen handelaar is, maar die een particulier, een landbouwer of een beoefenaar van een vrij beroep kan zijn (Parl. St., Kamer, 1996-1997, nr. 1073/11, p. 4-5), door hem met name in staat te stellen voor zover mogelijk zijn schulden te betalen en tegelijkertijd te waarborgen dat hijzelf en zijn gezin een menswaardig leven kunnen leiden (art. 1675/3, derde lid, Ger. W.). De collectieve schuldenregeling heeft echter tot gevolg de financiële toestand van de persoon met een overmatige schuldenlast in kaart te brengen, hem te onttrekken aan de ongecontroleerde druk van zijn schuldeisers dankzij het optreden van een door de rechter aangewezen schuldbemiddelaar, en een toestand van samenloop onder de schuldeisers tot stand te brengen, die leidt tot de onbeschikbaarheid van het vermogen van de verzoeker. De persoon met een overmatige schuldenlast bevindt zich in dat opzicht in een situatie die vergelijkbaar is met die van de gefailleerde. Bovendien, sinds de wetgever de verschoonbaarheid van de gefailleerde heeft geregeld, ...