DE WETTIGE VERDEDIGING ONDER DE GELDING VAN HET STRAFWETBOEK 1867
Voor de bespreking van de wettige verdediging onder de gelding van het strafwetboek 2024 zie verder. Hier volgt nu eerst de bespreking van de wettige verdediging onder de gelding van het strafwetboek 1867.
Zelfverdediging of noodweer, is het legitieme onmiddellijke en noodzakelijke geweld uitgeoefend door een persoon teneinde een actuele, ernstige en wederrechtelijke bedreiging op de eigen persoon of op te persoon van een ander af te weren, waarbij de bedreiging de fysieke integriteit, de vrijheid of het seksueel zelfbeschikkingsrecht aantast.
Er is sprake van wettige verdediging of noodweer wanneer een persoon ter verdediging van zichzelf of van een ander, een onrechtmatige aanval afweert door middel van slagen, verwondingen of doodslag.
De in artikel 416 Sw 1867. voorziene rechtvaardigingsgrond "wettige verdediging" veronderstelt het bestaan van een ernstige en onmiddellijke bedreiging waartegen een vrijwillige en noodzakelijke tegenaanval wordt geplaatst, die evenredig is met de reikwijdte van de aanranding.
De feitenrechter oordeelt soeverein over de ernst en de actualiteit van de onrechtmatige aanranding, alsook over de noodzaak en de evenredigheid van het verweer, zulks op grond van de feitelijke omstandigheden en rekening houdend met de reacties die de aangerande persoon redelijk kon of moest hebben (Cass., 28 februari 1989, Arr.Cass., 1988-1989, 738).
De wettige verdediging kan worden omschreven als de toestand die aan iemand het recht verleent geweld te gebruiken als noodzakelijk afweermiddel tegen een actuele en onrechtmatige aanranding gericht op zijn eigen persoon of op andermans persoon.
Er is sprake van wettige verdediging wanneer iemand, die niet in de mogelijkheid verkeert om een ernstige en ogenblikkelijke aanranding tegen zijn persoon of tegen een derde af te weren, anders dan door het misdrijf te plegen, zich op evenredige wijze tegen die onrechtmatige aanval verweert.
De wettige zelfverdediging is onder de gelding van het Sw. 1867 in principe beperkt tot slagen, verwondingen en doodslag. De artikelen 416 en 417 zijn immers opgenomen in boek II van het Strafwetboek en niet in boek I, dat de algemene beginselen bepaalt.
De rechtsleer aanvaardt dat onder de gelding van het strafwetboek 1867 eveneens dat minder zware vormen van verdediging dan doodslag, slagen en verwondingen als noodweer kunnen worden beschouwd.
Het onschadelijk maken van de aanvaller door hem van zijn vrijheid te beroven, het toebrengen van materiële schade,... zijn hier concrete voorbeelden van.
Zwaardere misdrijven of andere vormen van misdrijven vallen op dit ogenblik principieel niet onder noodweer of wettige verdediging.
Wettige verdediging kan enkel worden aangevoerd om onrechtmatige aanrandingen van personen af te weren.
Noodweer, enkel ter verdediging van goederen of van aantasting van materiële goederen is niet toegelaten. De meerderheid van rechtspraak en rechtsleer volgt deze stelling (zie Cass., 28 juni 1938, AC, 1938, 144; Cass., 21 december 1983, Pas., 1984, I, 449; Corr. Luik, 21 maart 1980, Jur. Liège, 1981, 37 met noot F. Piedboeuf; Nypels, J. en Servais, J. « Le Code pénal belge interprété », III, blz. 84, nr. 11; Trousse, P., « Les Novelles, Droit pénal, II, 1, nr. 2653; Dupont, L. en Verstraeten, R., op. cit., nr. 222).
De aanval waartegen men zich wettig mag verweren, moet gericht zijn tegen personen. (zie Gorlé, F., « De strafrechtelijke bescherming van privaat eigendom », RW, 1983-1984, 2473).
In ons Belgisch recht kan men thans een dief die in een woning goederen wenst weg te nemen (zonder dat sprake is van een aanval of bedreiging van deze dief), niet aanvallen om hem dit te beletten.
Dit laatste zou niet kunnen vallen onder de wettige verdediging en bijgevolg geen rechtvaardigingsgrond kunnen uitmaken.
Hij die verwondingen toebrengt aan een dief kan zich enkel beroepen op verschoningsgronden (bijvoorbeeld uitlokking, zie artikel 411 van het Strafwetboek). Ook hier botst men evenwel op de vereiste van gewelddaden op de persoon, zodat bij een raamkraak of inbraak die louter gericht is op het stelen van goederen deze verschoning ook niet kan ingeroepen worden.
Evenwel kan men zich beroepen op verzachtende omstandigheden.
Verschoningsgronden en/of verzachtende omstandigheden ontnemen evenwel niet het strafbaar karakter aan de feiten.
Krachtens artikel 416 Sw 1867 is er noch misdaad, noch wanbedrijf, wanneer de doodslag, de verwondingen en de slagen geboden zijn door de ogenblikkelijke noodzaak van de wettige verdediging van zichzelf of van een ander. Er is sprake van wettige verdediging wanneer iemand die niet in de mogelijkheid verkeert om een onrechtmatige of wederrechtelijke, ernstige en ogenblikkelijke aanranding tegen zijn persoon of tegen een derde te ontwijken anders dan door het misdrijf te plegen, zich op evenredige wijze tegen die aanval verweert.
De rechter oordeelt onaantastbaar in feite over de ernst en de actualiteit van de onrechtmatige aanranding alsook over de noodzaak en de evenredigheid van het verweer, op grond van de feitelijke omstandigheden en rekening houdende met de reacties die de aangerande persoon redelijk kon of moest hebben.
De rechter dient dus na te gaan of het voor de persoon die beweert in staat van wettige verdediging te hebben gehandeld onmogelijk was het ogenblikkelijke en dreigende gevaar waarop hij zich beroept af te wenden, anders dan door een misdrijf te plegen. Die subsidiariteitsvoorwaarde kan worden nagegaan door rekening te houden met de reacties die de aangevallen persoon kon en redelijkerwijs moest hebben.
Wettige verdediging is algemeen erkend als een bijzondere rechtvaardigingsgrond waarvan de toepassing in beginsel is beperkt tot slagen en verwondingen en doodslag.
Rechtvaardigingsgronden zijn omstandigheden die de rechtmatigheid funderen van gedragingen die aan een wettelijke delictsomschrijving beantwoorden en die deze gedragingen in rechte geoorloofd maken. Met andere woorden wanneer een rechtvaardigingsgrond voorhanden is dan is een gedraging die beantwoordt aan een delictsomschrijving niet wederrechtelijk.
Niet alleen de strafbaarheid van de gedraging wordt hierdoor opgeheven maar ook de burgerlijke gevolgen van een gedraging worden hierdoor teniet gedaan. Zij ontnemen elke rechtsgrond aan een vordering tot schadevergoeding. Gezien het gedrag hem niet toerekenbaar is begaat de dader immers geen fout. De schadeverwekker zal niet aansprakelijk worden gesteld en niet voor de vergoeding van de schade moeten instaan. De wettige verdediging heeft dus voor gevolg dat de civielrechtelijke fout is uitgesloten.
Wettige verdediging vereist dat het strafbaar feit dat kan worden gerechtvaardigd, werd gepleegd met het opzet te schaden, ook al leidt dit tot schade die niet werd beoogd.
DE WETTIGE VERDEDIGING ONDER DE GELDING VAN HET STRAFWETBOEK 2024
Art. 10 Strafwetboek 2024 (in werking 8 april 2024) stelt:
Rechtvaardigingsgronden zijn door de wet bepaalde omstandigheden die de wederrechtelijkheid van de gestelde gedraging opheffen waardoor deze gedraging geoorloofd of gerechtvaardigd wordt.
1. Verplaatsing van de wettige verdediging naar Boek 1
In het Sw. 2024 wordt de rechtvaardigingsgrond van wettige verdediging overgeheveld naar Boek 1.
Strikt genomen vloeit uit het artikel 416 Sw. 1867 voort dat alleen doodslag, verwondingen en slagen door wettige verdediging kunnen worden gerechtvaardigd en de wettige verdediging m.a.w. een bijzondere rechtvaardigingsgrond is.
Rechtspraak en rechtsleer hebben nochtans het toepassingsgebied meermaals verruimd op basis van een extensieve interpretatie van dit artikel ten gunste van de beklaagde of beschuldigde. Dit is ook logisch. Wanneer de wetgever toelaat dat iemand kan worden gedood of slagen en verwondingen mogen worden toegebracht ter verdediging van zichzelf of een ander, moet per definitie worden aanvaard dat vormen van verdediging die een minder verregaande impact hebben op de fysieke integriteit en de persoonlijke vrijheid ook moet kunnen worden gerechtvaardigd. Men kan zich in de praktijk dus ook voor andere misdrijven op de wettige verdediging beroepen, zoals bv. een vrijheidsberoving, bedreigingen, het toebrengen van materiële schade,…
Een veralgemening van het toepassingsgebied impliceert geenszins dat elke reactie van het slachtoffer die aan de toepassingsvoorwaarden beantwoordt onder de actieradius van de wettige verdediging kan vallen.
Bepaalde misdrijven zullen per definitie echter nog steeds niet door de wettige verdediging kunnen worden gerechtvaardigd, zoals foltering, de misdaad van genocide , misdaden tegen de mensheid, oorlogsmisdaden, terroristische misdrijven, verkrachting, kindermoord en vruchtafdrijving.
Door de verplaatsing van de wettige verdediging naar Boek 1 wordt de wet in overeenstemming gebracht met de uitwerking ervan in de praktijk. Deze ingreep beantwoordt ontegensprekelijk aan de premissen van ‘accuraatheid’ en ‘coherentie’. De wijziging van een bijzondere naar een algemene rechtvaardigingsgrond biedt ook het voordeel dat door de werking van het scharnierartikel 100 Sw. 1867 (artikel 77 van het Sw. 2024) misdrijven uit bijzondere strafwetten zonder enige twijfel onder het materieel toepassingsgebied van deze rechtvaardigingsgrond kunnen vallen.
Het dient eveneens te worden benadrukt dat door de verplaatsing van de rechtvaardigingsgrond naar Boek 1 Sw. 2024 enkel de uitbreiding van de misdrijven waarvoor de wettige verdediging kan worden ingeroepen in de wet wordt erkend. Dit heeft geen gevolgen voor de toepassingsvoorwaarden van de wettige verdediging en zorgt er dus niet voor dat zij kan worden ingeroepen wanneer men andere rechtsgoederen dan de persoon (zichzelf of een ander) verdedigt. M.a.w. zal er nog steeds geen ruimte worden gecreëerd voor de wettige verdediging van goederen.
2. Schrappen van de vermoedens van wettige verdediging
De regeling zoals opgenomen in artikel 417 Sw. 1867 (dit artikel bevat twee hypothesen die onder de gevallen van ogenblikkelijke noodzaak van de verdediging moeten worden begrepen: afweren van een inbraak bij nacht in een bewoond pand en verdediging tegen diefstal of plundering met geweld) werd in het Sw. 2024 geschrapt.
De vermoedens uit artikel 417 Sw. 1867 hebben een zeer gering belang gelet op de weerlegbaarheid van de beide vermoedens.
Bovendien moet worden beklemtoond dat deze vermoedens hun functie hebben verloren in het licht van de evolutie die zich in de rechtspraak heeft voorgedaan met betrekking tot de verdeling van de bewijslast wanneer men zich op wettige verdediging beroept.
Traditioneel werd aangenomen dat het aan de verdediging was om het bewijs te leveren van de aanwezigheid van een rechtvaardigingsgrond. In een dergelijke context is het bestaan van een wettelijk vermoeden omtrent het bestaan van de rechtvaardigingsgrond in bepaalde situaties verdedigbaar, teneinde slachtoffers van dergelijke feiten een betere bescherming te bieden.
Ondertussen is de rechtspraak van het Hof van Cassatie echter reeds lange tijd gevestigd in de zin dat op diegene die zich op een rechtvaardigingsgrond beroept slechts een aanvoeringslast rust. Aan de bewering van de beklaagde of beschuldigde wordt slechts de vereiste gesteld dat ze niet gespeend blijft van enig element dat hieraan een zekere mate van geloofwaardigheid geeft. Het is dan aan het Openbaar Ministerie om aan te tonen dat niet aan de toepassingsvoorwaarden is voldaan. Bij een dergelijke verdeling van de bewijslast worden weerlegbare vermoedens eigenlijk zinloos. Het vermoeden van de wettige verdediging is de regel geworden, zodra het beroep op deze rechtvaardigingsgrond enigszins geloofwaardig is.
3. Verbod op eigenrichting
De wettige verdediging wordt vaak gezien als een uitzondering op het verbod op eigenrichting. Het werd door de wetgever van het Sw. 2024 nuttig geacht om niet alleen de uitzondering op te nemen, maar ook het principe, dat door het Hof van Cassatie werd erkend als een algemeen rechtsbeginsel, uitdrukkelijk te formuleren.
4. Omschrijving en toepassingsvoorwaarden
In het SW 2024 wordt de omschrijving van de wettige verdediging aanzienlijk gewijzigd in vergelijking met het artikel 416 Sw. 1867. De bedoeling van de nieuwe formulering is om de toepassingsvoorwaarden, zoals die door de rechtspraak en de rechtsleer vorm zijn gegeven, duidelijk(er) naar voren te laten komen, zonder inhoudelijk wijzigingen te willen aanbrengen aan deze voorwaarden. Meer bepaald worden volgende toepassingsvoorwaarden gesteld, te beoordelen aan de hand van de concrete feitelijke omstandigheden op het moment van de feiten en rekening houdend met de reacties die de betrokkene redelijkerwijs kon en moest hebben:
— De aanval moet onrechtmatig zijn: de aanval mag niet toegestaan zijn door het recht. Bijgevolg kan men zich niet op wettige verdediging beroepen bv. wanneer men zich verweert tegen overheidsagenten die handelen in de uitvoering van een wettelijke opdracht of wanneer het gedrag van de aanval gerechtvaardigd is door een rechtvaardigingsgrond.
— De aanval moet gericht zijn tegen een persoon: de wettige verdediging is aldus uitgesloten bij een aanval tegen goederen, die niet eveneens gericht is tegen een persoon. Wettige verdediging is dus wel mogelijk om het geweld tegen personen af te weren dat gepaard gaat met een aanval op een goed. Een eventuele uitbreiding van de rechtvaardigingsgrond naar het verweer tegen aanvallen die louter gericht zijn tegen goederen is een politieke keuze, al wordt deze steeds begrensd door artikel 2, § 2, a, EVRM, dat het doden van de aanvaller alleen toestaat ter verdediging van personen.
— De aanval moet ernstig zijn: de aanval moet gericht zijn tegen of de mogelijkheid in zich dragen om het leven, de fysieke integriteit, de gezondheid, de vrijheid van komen en gaan of de eerbaarheid van de persoon ernstig aan te tasten.
— De aanval moet actueel zijn: op het moment van de verdediging moet er een onmiddellijke noodzaak zijn om te handelen teneinde het bedreigde rechtsgoed te redden; de aanval moet begonnen zijn of nakend en onafwendbaar zijn. Dit betekent ook dat men niet langer een beroep kan doen op wettige verdediging wanneer de aanval is opgehouden en er geen onmiddellijke hervatting dreigt.
— Subsidiariteit: er kan slechts een beroep worden gedaan op de wettige verdediging wanneer er geen ander middel is om de aanval af te wenden dan het plegen van een misdrijf. Zo zal men geen beroep kunnen doen op de wettige verdediging bv. wanneer men de aanval kon afwenden door een beroep te doen op de bevoegde overheidsdiensten of wanneer men aan de aanval kon ontsnappen door te vluchten.
— Proportionaliteit: de ernst van de feiten gepleegd om de aanval af te weren moet evenredig zijn aan de ernst van het gevaar waarmee het slachtoffer van de aanval werd geconfronteerd.
— De verdedigingshandelingen moeten zijn gesteld vanuit een verdedigingswil.
Deze laatste voorwaarde, de vereiste van een ‘verdedigingswil’, is nieuw in het Sw. 2024, maar werd reeds in de rechtsleer verdedigd door De Herdt, Marchal en Van den Wyngaert en maakt reeds lange tijd deel uit van o.a. het Duitse, Engelse en Nederlandse strafrecht.
Via de vereiste van een verdedigingswil sluit men uit dat iemand die zich niet bewust is van het feit dat hij in een noodweersituatie zit en geweld gebruikt zich op de rechtvaardigingsgrond beroept. Daarnaast kan men bv. vermijden dat men zich op wettige verdediging zou kunnen beroepen wanneer twee personen een dispuut hebben en samen besluiten dit uit te vechten. In zo’n geval zijn beiden aanvaller en verdediger en ontbreekt de verdedigingswil.
Belangrijker is dat deze voorwaarde ook een oplossing biedt voor bepaalde situaties waarin een voorafgaande fout van de persoon die zich op de wettige verdediging beroept er voor heeft gezorgd dat hij in deze situatie is terechtgekomen. In sommige rechtsleer wordt dit gelinkt aan de subsidiariteitsvoorwaarde, die niet zou zijn vervuld indien men zelf de oorzaak is van de aanval doordat men deze heeft uitgelokt.
De subsidiariteitsvoorwaarde heeft echter betrekking op de manier waarop men op de aanval mag reageren en lijkt dus niet het meest geschikte aanknopingspunt. Het komt zuiverder voor dit te linken aan de vereiste van de verdedigingswil: indien men zelf de situatie heeft gecreëerd met de bedoeling daarna geweld te kunnen gebruiken dat men dan zou kunnen rechtvaardigen door middel van de wettige verdediging, heeft men niet gehandeld met de bedoeling zichzelf te verdedigen, maar heeft men eigenlijk een agressieve handeling gesteld onder het mom van een noodweerhandeling.
De basis voor de verdedigingswil wordt gezocht in de grondslagen van de wettige verdediging, meer bepaald in de grondslag van de rechtsordehandhaving. Indien men zonder de wil om te verdedigen geweld gebruikt tegen een andere persoon, verdedigt men niet zozeer de rechtsorde maar maakt men er zelf een inbreuk op. Men zou zelfs kunnen zeggen dat deze vereiste kan worden afgeleid uit het artikel 416 Sw.1867. Kan men immers zeggen dat de gepleegde feiten voor de persoon die zich op de wettige verdediging beroep ‘geboden waren’ door de noodzaak van de verdediging van een persoon indien zijn bedoelingen volledig vreemd waren aan deze verdediging of hij zelfs niet op de hoogte was van het feit dat hij zich in een noodweersituatie bevond?
Daarenboven kan men de vergelijking maken met artikel 13 van het Sw. 2024 dat de noodtoestand regelt. Hierin is uitdrukkelijk de voorwaarde opgenomen dat diegene die zich op de noodtoestand beroept deze zelf niet opzettelijk mag hebben doen ontstaan. De wettige verdediging wordt traditioneel gezien als een bijzondere toepassing van de noodtoestand en het verdient dan ook aanbeveling deze voorwaarde ook bij de wettige verdediging weerklank te laten vinden. De vereiste van een verdedigingswil is hiervoor een gepast middel.
Opgelet: Deze tekst omvat slechts een gedeeltelijke inhoud
Word ook lid en lees onbeperkt alle bijdragen.
Uittreksel uit het WVV (wetboek van vennootschapen en verenigingen)Art. 2:2 Tenzij anders is overeengekomen, zijn zij die in naam van een rechtspersoon in oprichting en vooraleer deze rechtspersoonlijkheid heeft verkregen…
Nr. P.12.1980.F I. M. D., II. F. V., III. K. A., IV. W. G. II. BESLISSING VAN HET HOF Beoordeling (...) D. Cassatieberoep van W. G. Middel De…
Nr. P.12.1980.F I. M. D., II. F. V., III. K. A., IV. W. G. II. BESLISSING VAN HET HOF Beoordeling (...) D. Cassatieberoep van W. G. Middel De…
Rechtsleer: uitvoerige bijdrage rechtsleer
Conform art. 6.1 van het Europees verdrag van de rechten van de mens heeft elke beklaagde recht op een proces dat binnen een redelijke termijn tot een uitspraak leidt. Indien het…
Commentaar: De overschrijding van de redelijke termijn en de sanctionering ervan door vonnisgerechten en onderzoeksgerechten: Overeenkomstig artikel 235bis Wetboek van Strafvordering onderzoekt de kamer van inbeschuldigingstelling ambtshalve of op verzoek van een…
X t/ Y ... Beoordeling 5. Vooraf: nopens de ontvankelijkheid/tijdigheid van de zwarigheden van de man 5.1. Het wordt niet betwist dat de man zijn bezwaren heeft bezorgd op 5 maart 2015, terwijl de staat…
Wraakporno kan ook burgerlijk benaderd als schending van een intellectueel recht: zie Rb. Antwerpen, 12/06/2008, RABG 2008/20 1267-1270 (C.V.Z. / NV V.P.) (Advocaten: Mr. G. Philipsen en Mr. D. Blommaert) (…) Procedure Bij dagvaarding van…
Wraakporno kan ook burgerlijk benaderd als schending van een intellectueel recht: zie Rb. Antwerpen, 12/06/2008, RABG 2008/20 1267-1270 (C.V.Z. / NV V.P.) (Advocaten: Mr. G. Philipsen en Mr. D. Blommaert) (…) Procedure Bij dagvaarding van…
Eigenaardig, meer zelfs bizar Een meerderjarig mannelijk persoon die voltrokken geslachtsbetrekkingen (een daad van seksuele penetratie) heeft met een meisje, ouder dan veertien en jonger dan zestien jaar, en dat met…
samenvatting: Art. 90quater, § 1, tweede lid, 4o, van het wetboek van strafvordering stelt at de beschikking van de onderzoeksrechter waarbij deze machtiging verleent tot een bewakingsmaatregel gesteund op art. 90ter Sv…
samenvatting: Art. 90quater, § 1, tweede lid, 4o, van het wetboek van strafvordering stelt at de beschikking van de onderzoeksrechter waarbij deze machtiging verleent tot een bewakingsmaatregel gesteund op art. 90ter Sv…
COMMENTAAR Algemene definities In deze bepaling worden een aantal begrippen gedefinieerd die doorheen Boek 2 worden gebruikt. De volgorde van de omschrijvingen wordt bepaald door de belangrijkheid van de gedefinieerde woorden, gaande…
Door de wet van acht augustus in 1997 heeft elke burger het recht een uittreksel uit het strafregister te bekomen De aanvraag hiertoe dient gericht te worden tot een gemeentebestuur. Bij…
arrest van 21/12/2016 het Grondwettelijk Hof inhoudende partiële vernietiging van de wet A.R.: 148/2017 Tegen de wet van 5 februari 2016 (potpourriwet 2) werden meerdere beroepen tot vernietiging ingesteld. Bij arrest van 21 december…
abstractDe handhaving, bij het arrest nr. 148/2017 van 21 december 2017, van « de gevolgen van de artikelen 6, 15, 17, 1° en 2°, 18, 1° en 2°, 19, 2°…
Een lijfrente wordt in de rechtsleer omschreven als een rechtsverhouding krachtens welke een persoon aan een andere persoon verplicht is tot een periodieke uitkering van een geldbedrag, gedurende het leven…
Il. Beroepen vonnis Investeren in andermans woning verrijking zonder oorzaak waarbij de kosten de normale lasten in de huishouding overschrijden - verrijking zonder oorzaakWanneer de uitgaven van de ene feitelijke…
PrincipesDe vastgoedmakelaar heeft recht op commissieloon in dien de beoogde verkoopovereenkomst effectief tot stand komen ten gevolge van zijn tussenkomst De vastgoedmakelaar heeft recht op commissie wanneer de koop met…
T.D. t.\ P.W. en N.V. II. Feiten en vorderingen 1. Eiser voert aan dat hij, in de zomer van 2011, verschillende (telefonische) contacten heeft gehad met verweerders met betrekking tot…
E. t./ B. bvba( ... )Antecedenten1. Het geschil vindt zijn oorsprong in een overeenkomst van "verkoopstoelating - verhuring van diensten", door de partijen ondertekend op 2 juli 2010.1.1. Met deze…
Rechtspraak: • Hof van Cassatie, 1e Kamer 2 februari 2006, RW 2008-2009, 926 .... III. Beslissing van het Hof Beoordeling Eerste middel 1…
Elfri.be bestaat als site sinds 2003. Sinds 15 augustus 2018 werkt de site in haar nieuwste editie met Arc3c als uitgever. Nieuw is de https omgeving, het dynamisch karakter, web 3 .0 technologie, betere zoekmogelijkheden en een 40 tal nieuwe functies. De site wordt inhoudelijk voortdurend, lees dagelijks, aangepast en aangevuld met de recentste wetswijzigingen, nieuwe rechtspraak en nieuwe rechtsleer. Bijna alle rechtspraak die in België aandacht krijgt is terug te vinden op de elfri.be. Anders dan andere dure websites, hebben we een technologie uitgewerkt waarbij de gezochte informatie onmiddellijk wordt verschaft door een gewone vraagstelling in gewoon Nederlands, het weze op de site zelf, het weze gewoon in Google. Wij spreken uw taal en werken niet met onbegrijpelijke of onlogische boomstructuren die verwijzen naar documenten die ofwel niet relevant, ofwel niet kunnen gelezen worden. Om volledige informatie met bronnen, rechtsleer, rechtspraak en wetgeving, kan u een vrij goedkoop abonnement nemen (reeds mogelijk vanaf 1 maand)
In een procedure wordt principieel geoordeeld op basis van het gerechtsdossier zoals gestaafd middels stukken die door partijen worden neergelegd. De conclusies houden de middelen in tot ondersteuning van de eis…
Bronnen en referenties Bücherhexe (2007). Paul Watzlawick. Wikipedia die freie Enzyklopädie. Verkregen 04-02-2007 van http://de.wikipedia.org/wiki/Paul_Watzlawick ExplicitImplicity (2007). Paul Watzalwick. Wikipedia, the free encyclopedia. Verkregen 04-02-2007 van http://en.wikipedia.org/wiki/Paul_Watzlawick Auteur onbekend (2006). Uittreksel van ‘De…
Artikel 213 Burgerlijk wetboek stelt: “Echtgenoten zijn jegens elkaar tot samenwoning verplicht, zij zijn elkaar getrouwheid, hulp en bijstand verschuldigd”. Deze bepaling werd opgenomen in Hoofdstuk VI Wederzijdse rechten en verplichtingen…
De regels betreffende de foutaansprakelijkheid worden weergegeven in de artikelen 1382 en 1383 oud Burgerlijk Wetboek. Volgens deze artikelen dient degene die door zijn fout of nalatigheid aan een ander schade…
Hoe kan men onroerende goederen verkrijgen door verkrijgende verjaring? voorwaarden: - een voortdurend bezit - een onafgebroken bezit - een openbaar bezit - een niet dubbelzinnig bezit - een bezit als eigenaar…
ONTLEDING LASTER ONDER DE GELDING VAN HET Sw. 1867 • Laster bestaat erin aan een persoon kwaadwillig een bepaald feit ten laste te leggen dat zijn eer kan krenken of hem…
Principieel is in toepassing van het WER een persoonlijk faillissement van een (ex) bestuurder (nieuwe naam voor zaakvoerder) mogelijk, los van het faillissement van de onderneming waarin deze optrad. Boek I…
Een nietig verklaarde overeenkomst kan voor partijen geen grondslag van rechten en verplichtingen zijn. De nietige overeenkomst kan ook niet aan derden worden tegengeworpen. Bovendien werkt een nietige rechtshandeling terug…
Voorbeelden van beschikkingen: uittreksel uit het gerechtelijk wetboek: Art. 98. Wanneer een rechter wettig verhinderd is of er een plaats van rechter openstaat in een rechtbank van eerste aanleg of van koophandel…
Nr. P.15.0880.N H J, inverdenkinggestelde, eiser, tegen H W, burgerlijke partij, verweerder. I. RECHTSPLEGING VOOR HET HOF Het cassatieberoep is gericht tegen het arrest van het hof van beroep te Gent…
Art. 474 Sw. 2024 (Inwerkintreding 8 april 2026) Verzwarende factoren van diefstal en afpersing stelt: “Bij de keuze van de straf of maatregel en de zwaarte ervan voor een in deze…
Middelenverbintenis of inspanningsverbintenis: (Mittelverpflichtung) een verbintenis waarbij de verplichting van een partij erin bestaat om naar best vermogen te handelen, zonder dat een resultaat gegarandeerd wordt. (vb. geneeskundige behandeling) resultaatsverbintenis: verbintenis waarbij…
Bekom toegang tot alle informatie op deze website
Met een abonnement krijgt u toegang tot een schat aan bijkomende informatie (vaak elders niet te vinden), lezen van de volledige teksten zonder beperkingen, verwijzingen naar wetten, rechtspraak en wetten, antwoorden op nog meer vragen, opzoekingen allerhande mogelijkheid tot knippen, plakken, afdrukken, modellen, tips, trics, aandachtspunten professioneel gedeelte en zoveel meer.
Met een abonnement (vanaf 5,95 euro per maand) heeft u steeds een professionele juridische bibliotheek met 25.000 bijdragen ter beschikking
BVBA Advocatenkantoor Elfri De Neve
Stationsstraat 29 - 9700 Oudenaarde
voor afspraak 055/31.86.47
Fax: 055/31.14.03
U heeft geen toegang tot knippen, plakken, opslaan, printen, downloaden, raadpleging archief, sociaal netwerk, vacaturedienst slechts gedeeltelijke toegang tot deze pagina. Om hiervan gebruik te maken van deze functies en diensten dient u u een pro-abonnement te nemen. klik hier voor de verschillende formules
Share