Er bestaat een vrijheid van pers, een vrijheid van meningsuiting. Publieke figuren dien te begrijpen dat zij het voorwerp kunnen uitmaken van nieuwsgaring en bijdragen in de pers. Maar hun recht op privacy blijft hoe dan ook onaangetast. Dit recht op privacy wordt aangetast door de onthulling van de seksuele oriëntatie van een persoon.
De seksuele oriëntatie is het vermogen van personen om zich diep emotioneel, affectief en seksueel aangetrokken te voelen tot, en intieme en seksuele relaties te hebben met personen van het andere geslacht, hetzelfde geslacht of meer dan één geslacht.
Bepaalde wetgeving buiten België gebruikt de term “seksuele geaardheid”. Dit is echter een verouderd begrip en wordt beter niet meer gebruikt. “Geaardheid” doet namelijk vermoeden dat de seksuele voorkeur van een persoon onveranderlijk is en miskent daarmee de mogelijke fluïditeit van de seksuele beleving. Om die reden wordt in deze wet de term “seksuele oriëntatie” gebruikt.
Rechtspraak:
Gent (26e k.) 12 juni 2001, AM 2002, afl. 2, 169, noot; , T.B.B.R. 2003, afl. 5, 305, met Noot SOTTIAUX, S., Het conflict tussen de vrijheid van meningsuiting en het recht op privacy
Het seksuele leven en de seksuele geaardheid, welke dan ook, het liefdesleven en intiem seksueel gedrag van het individu behoren tot het te eerbiedigen privéleven, tot de kern van het recht op privacy. Het komt de media niet toe om zonder toestemming van de betrokkenen daaromtrent informatie in de openbaarheid te brengen.
Een mediafiguur mag een onderscheid handhaven tussen het podiumpersonage en het eigen, reële personage en aldus een beredeneerd en bewust ontworpen imago cultiveren.
Het 'outen' van iemands seksuele geaardheid houdt een inbreuk in op het recht op privacy en kan in casu aangemerkt worden als een opzettelijke fout waardoor schade is veroorzaakt die aanleiding is tot vergoeding op grond van artikel 1382 B.W.
Rb. Gent 22 november 1999, AM 2000, 148, noot D.V.; Juristenkrant 2000 (weergave VOORHOOF, D.), afl. 1, 4.
Het seksuele leven en de geaardheid van een persoon behoren tot zijn privé-leven. De eventuele onthulling ervan komt louter aan de betrokken persoon toe. Ook al zou over de beweerde geaardheid reeds elders geschreven zijn, dan nog is de uitdrukkelijke toestemming van de betrokkene vereist om hierover een artikel te publiceren. Terzake geeft de schending van de privacy en de aantasting van de reputatie van de eisers aanleiding tot schadevergoeding.