Naar Belgisch recht is vandaag (16/10/2019) geen uitvoering van euthanasie toegelaten voor demente personen.
Euthanasie bij een dementerende (dus nog niet demente) patiënt is in België vandaag enkel mogelijk op basis van een actueel euthanasieverzoek, waarbij de patiënt op het ogenblik van het verzoek en de uitvoering van euthanasie wilsbekwaam moet zijn.
In onze rechtspraak wordt wilsbekwaamheid eerder juridisch dan medisch benaderd. Aldus vormt een ziekte op zich geen bewijs van wilsonbekwaamheid en wordt algemeen aanvaard dat Alzheimer of een andere ziekte, nooit op zich gelijkgesteld kan worden met wilsonbekwaamheid en in een (vroeg) stadium geen wilsongeschiktheid dient uit te sluiten.
De wetgeving in Nederland is anders. De analyse va deze rechtspraak duidt een aantal krijtlijnen die onze wetgevers en (hieraan voorbereidend) de ethici zullen dienen in beschouwing te nemen indien we de mogelijkheid voor euthanasie ook willen uitbreiden voor wilsonbekwame personen. Zowel arts als burger zal kennis moeten krijgen van criteria, wettelijk kader, waarborgen, wijze va beslissing en toetsing, inspraak van derden, invulling van het begrip doodswens, formulering en interpretatie van de wilsverklaring, zorgvuldigheidsnorm, tijdsbepaling, wijze van tijdsbepaling.
Het is immers evident dat een wilsbekwame niet kan laten vastleggen dat zijn leven mag beëindigd worden wanneer hij dit wil, gezien hij juist zijn wil niet meer kan uitdrukken wanneer hij wilsonbekwaam is geworden.
De in onze bibliotheek weergegeven rechtspraak, duidt de moeilijkheden en struikelblokken die in de praktijk worden blootgelegd aan de hand van een concrete bestaande casus die aanleiding gaf uitspraak geeft het Nederlands Centraal Tuchtcollege.