Partnergeweld veronderstelt samenwoning of huwelijk. Geweld binnen een relatie zonder huwelijk of samenwoning valt derhalve niet onder partnergeweld. Nochtans wordt een zeer groot deel van het geweld binnen relaties gepleegd tussen niet samenwonenden. Door deze lacune in de wetgeving is de wetgever een belangrijke groep (voornamelijk vrouwen) vergeten die dagdagelijks met het geweld van hun partner geconfronteerd worden.
Het hebben van een relatie schept een band van beïnvloeding. Deze invloed wordt door sommigen als macht aanzien. In een subtiel spel van manipulatie en emoties vermindert zulks de weerbaarheid van de andere partner en verhoogt het risico op geweld.
De bedoeling van de wetgever was precies personen die verzwakt werden door een relatie te beschermen tegen geweld. Maar hierbij is de wetgever voorbijgegaan aan de sociologische werkelijkheid dat een groot deel van de "partners" precies niet samenwonend zijn. Aanvankelijk had de wetgever het geweld binnen het huwelijk op het oog en heeft dit uitgebreid tot samenwonenden. Een volgende beschermingsstap dringt zich op, met name de uitbreiding van partnergeweld tot dating violence, ter bescherming van die personen die wel een relatie hebben maar niet samenwonen.
Ten onrechte menen echter slachtoffers van dating-violence dat zij niet beschermd zijn of geen maatregelen kunnen nemen tegen hun agressor: aar anderzijds is er de gekende strategie van de geweldpleger, die zeer vaak sociopatische kenmerken heeft en waardoor deze in staat is zijn slachtoffer zo te manipuleren waardoor deze niet doorzet of zelfs de klachten terugtrekt. Hier tegenover bestaat het gebrek aan, kennis van de politiediensten en het parket die de houding van het slachtoffer verkeert inschat en hierdoor al te vaak seponeert.
Het slachtoffer kan wel degelijk doorbijten. Een klacht met burgerlijke partijstelling bij de onderzoeksrechter, weze het niet wegens partnergeweld maar wel voor de naakte gepleegde misdrijven, blijft de uitweg, Hierdoor zal de dader voor de strafrechter verschijnen, voor slagen, bedreiging, afpersing, moordpoging, vergiftiging, belaging, diefstal, huisvredebreuk... of welk ander feit ook.
De strafrechter is weliswaar aan de wet gebonden is en dus geen verzwarende omstandigheid partnergeweld weerhouden. Maar in een krachtig pleidooi kan gewezen worden op de bedoeling van de wetgever en op de omstandigheid dat het hebben van een relatie, elke verzachtende omstandigheid, die een beklaagde broodnodig heeft om aan de maximumstraf te ontsnappen, uit te sluiten. …. En de maximumstraffen hierop zijn niet mals.
Bovendien kan het slachtoffer voor de burgerlijke rechter (ook al is het slachtoffer niet samenwonend) een verontrustingsverbod, straatverbod, omgangsverbod e.d.m. eisen eventueel gesterkt onder verbeurte van een fikse dwangsom, naast een veroordeling tot schadevergoeding.