Koen Raes studeerde aan de Gentse universiteit en werd er opgeleid door bijvoorbeeld Hugo van den Enden en Etienne Vermeersch.

In zijn studententijd (1975) richtte hij het Gentse studentenblad Schamper op, een blad dat nog steeds bestaat. Hij bedacht zelf de titel. Raes was na het verdwijnen het Gentse studentenblad Rugnummer naar de rector gestapt om te melden dat een universiteit het zich niet kon permitteren geen blad te hebben.

Nadien werd Raes assistent bij professor Jaap Kruithof, en ontwikkelde hij zich binnen de rechtsfaculteit op het gebied tussen ethica, politiek en justitie. Zijn doctoraat maakte hij over de Amerikaanse filosoof John Rawls en diens ‘theory of justice’. Daarin probeerde hij te bepalen hoe men een zo modern en liberaal mogelijke samenleving kan organiseren.

Raes doceerde economie en ethiek aan de faculteit rechtsgeleerdheid van de Gentse universiteit. Hij publiceerde tal van werken over ethiek en recht zoals 'Een ethische kijk op het recht' uit 1997.

Raes was beginjaren 2000 een tijdje gemeenteraadslid voor de SP.A in Gent.

Zijn lesgever Etienne Vermeersch ziet in de aanpak van Raes sporen van Kruithof en Apostel. ‘Van Kruithof had hij het brede perspectief, en de manier om menswetenschappelijke inzichten, zoals psychologie en sociologie, mee te nemen in denken over ethiek. Van Apostel had hij de methode van redeneren, om te vertrekken vanuit een algemene, brede belangstelling.’

De filosoof Peter De Graeve had de jonge Raes als lesgever.

‘Toen al was hij een zeer bevlogen lesgever, een kwaliteit die hij later zou blijven behouden in maatschappelijke discussies. In vergelijking met de toenmalige generatie filosofen, zoals Etienne Vermeersch, Kruithof en Apostel, was hij de meer bedachtzame denker. Je voelde dat hij meer vanuit de politiek-juridische hoek kwam. Later is hij zich meer gaan bezighouden met maatschappelijke thema’s, zoals de toenemende individualisering in de jaren ’80, of euthanasie en migratie.’