Meerderjarigen hebben geen toestemming nodig va de ouders om te mogen huwen
Ouders kunnen zich niet tegen het huwelijk van hun meerderjarige kinderen verzetten
ART. 172-179 van het burgerlijk wetboek waarbij de mogelijkheid van verzet tegen het huwelijk werd voorzien door de ouders en sommige familieleden werd opgeheven bij wet van 19 februari 2009.
In het verleden kon de familie van een kandidaat trouwer zich tegen het huwelijk verzetten.
Tegen dit verbod werd opgekomen omdat de vrijheid om te huwen een burgerlijke vrijheid is en het recht om te huwen een mensenrecht is.
Het vroegere recht van verzet van de ouders (en de grootouders als de ouders dood waren en zelfs de broers, zussen, neven en nichten wanneer de ouders en grootouders niet meer in leven waren, konden dit recht enkel uitoefenen als de huwelijkspartner klaarblijkelijk krankzinnig of ”geestelijk achterlijk” was.
Toestemming ouders voor minderjarige kinderen
uittreksel uit het burgerlijk wetboek
Art. 144. <W 19-01-1990, art. 7> Niemand mag een huwelijk aangaan voor hij de leeftijd van achttien jaar heeft bereikt.
Art. 145.<W 19-01-1990, art. 8> Om gewichtige redenen kan de [1 familierechtbank]1 de in het vorige artikel vervatte verbodsbepaling opheffen. (De vordering wordt bij verzoekschrift ingediend, ofwel door beide ouders, ofwel door een van hen, ofwel door de voogd, ofwel door de minderjarige indien de ouders of de voogd niet in het huwelijk toestemmen.) Inwerkingtreding : 01-08-2001>
De procedure wordt ingeleid tegen een bepaalde dag. De rechtbank doet uitspraak binnen vijftien dagen, de ouders (of de voogd), de minderjarige en de aanstaande echtgenoot opgeroepen en de procureur des Konings gehoord. Inwerkingtreding : 01-08-2001>
Hoger beroep kan (binnen acht dagen na de kennisgeving per gerechtsbrief van het vonnis) worden ingesteld en [1 de familiekamer van het hof van beroep]1 doet uitspraak binnen vijftien dagen. (Het vonnis wordt eveneens door de griffier aan het bevoegde openbaar ministerie medegedeeld) Tegen het vonnis of arrest is geen verzet mogelijk. <w 2006-05-09/35, art. 2, 032; Inwerkingtreding : 10-05-2007>
----------
(1)<w 2013-07-30/23, art. 15, 065; Inwerkingtreding : 01-09-2014>
Art. 145/1.[1 De persoon die krachtens artikel 492/1, § 1, derde lid, 2°, uitdrukkelijk onbekwaam werd verklaard om een huwelijk aan te gaan, kan, op zijn verzoek, door de in artikel 628, 3°, van het Gerechtelijk Wetboek bedoelde vrederechter alsnog worden gemachtigd een huwelijk aan te gaan.
De vrederechter oordeelt over de wilsbekwaamheid van de beschermde persoon.
[3 ...]3
Een eensluidend verklaard afschrift van de beschikking wordt eveneens overgezonden aan de in [2 artikel 164/1]2 bedoelde ambtenaar van de burgerlijke stand.]1
[2 De beschikking wordt als bijlage bij de huwelijksakte in de DABS opgenomen.]2
----------
(1) 2013-03-17/14, art. 3, 061; inwerkingtreding : 01-09-2014 (W 2014-05-12/02, art. 22)>
(2)<w 2018-06-18/03, art. 14, 082; Inwerkingtreding : 31-03-2019>
(3)<w 2018-12-21/09, art. 2, 086; Inwerkingtreding : 01-03-2019>
Art. 146. Er is geen huwelijk wanneer er geen toestemming is.
Art. 146bis. Inwerkingtreding : 01-01-2000> Er is geen huwelijk wanneer, ondanks de gegeven formele toestemmingen tot het huwelijk, uit een geheel van omstandigheden blijkt dat de intentie van minstens één van de echtgenoten kennelijk niet is gericht op het totstandbrengen van een duurzame levensgemeenschap, maar enkel op het bekomen van een verblijfsrechtelijk voordeel dat is verbonden aan de staat van gehuwde.
Een minderjarige mag volgens artikel 148 geen huwelijk aangaan zonder toestemming van beide ouders, tenzij de rechtbank oordeelt dat de weigering van toestemming een misbruik is.
Art. 148.<W 19-01-1990, art. 9> Zonder toestemming van zijn ouders mag een minderjarige geen huwelijk aangaan.
Die toestemming wordt vastgesteld door de [2 familierechtbank]2 waarbij de vordering tot ontheffing van het leeftijd vereiste aanhangig is gemaakt.
Ingeval de ouders weigeren hun toestemming te geven, kan de rechtbank toestemming tot het huwelijk verlenen als zij de weigering een misbruik acht te zijn.
Ingeval één van de ouders zijn toestemming weigert te geven, kan de rechtbank toestemming tot het huwelijk verlenen indien de weigering niet gegrond wordt geacht. De ouder die niet verschijnt, wordt geacht niet in het huwelijk toe te stemmen.
Ingeval één van de ouders in de onmogelijkheid verkeert zijn wil te kennen te geven [1 of wilsonbekwaam is]1 en de andere ouder zijn toestemming weigert, kan de rechtbank toestemming tot het huwelijk verlenen als zij de weigering een misbruik acht te zijn.
Ingeval beide ouders in de onmogelijkheid verkeren hun wil te kennen te geven [1 of wilsonbekwaam zijn]1 of ingeval zij niet verschijnen, kan de rechtbank toestemming tot het huwelijk verlenen.
----------
(1)<w 2013-03-17/14, art. 4, 061; inwerkingtreding : 01-09-2014 (W 2014-05-12/02, art. 22)>
(2)<w 2013-07-30/23, art. 16, 065; Inwerkingtreding : 01-09-2014>