Krachtens hun verplichting het recht te bepalen dat op de vordering van toepassing is en dit recht toe te passen, dient de rechter de vordering van de eiser te beoordelen op grond van de regels die op het voorwerp van de vordering toepasselijk zijn.
Aldus past te dezen de beroepsrechter de regel voor de aansprakelijkheid wegens verlies van een kans toe.
Onder het voorwendsel dat de rechter het voorwerp van de vordering niet mag wijzigen of , beperken mag de rechter de vordering van eiser niet verwerpen om de reden dat deze laatste het oorzakelijk verband niet bewijst tussen de aan de verweerder verweten fouten en de schade waarvoor de eiser vergoeding vordert..
zie art. 1138, 2° Ger.W. en het algemene rechtsbeginsel, beschikkingsbeginsel genoemd.
De rechter die gevat door een vordering tot vergoeding van de schade ingevolge een niet verworven voordeel of een geleden nadeel, vergoeding toekent voor het verlies van een kans op het verwerven van dit voordeel of het vermijden van dit nadeel, wijzigt het voorwerp van de vordering niet. Hij is ertoe gerechtigd met eerbiediging van het recht van verdediging.