Als enige volledige handleiding op de retoriek die bewaard is gebleven van de oude Griekse wereld, biedt de retorica aan Alexander ons een waardevolle blik in de retorische wereld, die zowel de Griekse oudheid als onze hedendaagse argumentatieleer heeft beïnvloed.
Auteur en datering:
Het werk werd oorspronkelijk toegeschreven aan Aristoteles. In een inleidende brief wordt het werk opgedragen door Aristoteles aan zijn leerling Alexander De Grote. Wetenschappers hebben evenwel kunnen aantonen dat deze inleidende brief, waaraan het werk "Ad Alexandrum" (Aan Alexander) een vervalsing is. Deze vervalsing heeft evenwel gezorgd voor de faam van dit werk. Inmiddels is er zo goed als eensgezindheid dat het werk geschreven werd door Anaximenes van Lampsacus (die niet verward mag worden met de filosoof Anaximenes van Milete en geschreven werd tussen 340 en 300 voor Christus.
Griekse titel:
Τέχνη ῥητορική
Doelgroep
Het boek kan aanzien worden als een soort gerechtelijk handboek om middels woord en argument een proces te voeren. Anderzijds als handboek voor politieke dicours en alle andere vormen van welsprekendheid, maar zelfs ook voor het gewone publiek, weze het als amusement, weze het als onderdeel van de noodzakelijke kennis in de ordening van de polis.
Werd het boek dan geschreven voor advocaten?
Vooreerst kan zondermeer gesteld worden dat het boek voor de advocaat zo handig is dat het bijna als verplichte literatuur zou dienen aanzien te worden. Maar anderzijds bestonden er nog geen advocaten in onze zin van het woord in de oude Griekse samenleving.
Men kende wel de logogograaf een soort advocaat die tegen betaling op bestelling redevoeringen en pleidooien schreef voor andere mensen, bijvoorbeeld beklaagden bij de rechtbank. Tegenwoordig zou men een logograaf een ghostwriter noemen.
Daarnaast kenden de Grieken de Synegoren, Synegoros. Aanvankelijk waren zij opgeroepen getuigen à décharge. Geleidelijk aan werden zij personen die in een klassiek proces na de eigenlijke procesvoering nog een rede hielden, een synegoria in het belang van één van de partijen