Wanneer U samen beslist een einde te maken aan het huwelijk
Een belangrijk deel huwelijken raakt uitgeleefd. Er is in heel wat gevallen geen sprake van echtscheidingsgrieven of feiten op grond waarvan de ene meent meer gelijk te hebben dan de andere om een einde te maken aan het huwelijk. Geen van beiden heeft zin om een gevecht te voeren en beiden beslissen om met gezond verstand en gemeen akkoord een einde te maken aan het huwelijk.
Wat nu ? Hoe tewerk gaan?
Wanneer beide partijen zich in deze situatie herkennen kunnen zij overwegen om bij onderlinge toestemming te scheiden. In dit geval dienen zij over alles een overeenstemming te bereiken. Dit betekent een overeenstemming over
- hun afzonderlijk verblijf;
- de regeling met betrekking tot hun kinderen;
- de verdeling van geld, schulden, roerende en onroerende goederen en overige geldelijke belangen
Wanneer de communicatie tussen beide partijen optimaal is en de belangen niet al te groot, lijkt een dergelijke regeling een haalbare kaart. De ervaring leert evenwel dat de meeste huwelijken eindigen door communicatiestoornissen waardoor het moeilijk wordt om over de huwelijksbeëindiging rechtstreeks te praten. In andere gevallen kunnen de onderlinge verhoudingen ingewikkeld zijn door bijvoorbeeld schenkingen van ouders aan één van de gehuwden of aan de huwgemeenschap, door eigen schulden, door vennootschappen waarin één of beide partijen belangen hebben. In nog andere gevallen kan de beëindiging van het huwelijk een partij zonder inkomsten of met heel wat mindere inkomsten achterlaten. Zelfs met de beste bedoelingen kan het vaak moeilijk zijn om een gunstige regeling uit te werken die zo veel mogelijk het belang van de kinderen dient.
Toch kunnen beide partijen ook in dit geval verkiezen om niet tot een klassieke vechtscheiding over te gaan. Vaak hebben zij alsdan vooral nood aan goede informatie en goede hulp om tot een degelijke regeling te komen. Welke mogelijkheden staan voor hen dan open?
- het advies van een advocaat
- de tussenkomst van een bemiddelaar
Een advocaat is er niet alleen om dure, pijnlijke en langdradige echtscheidingsprocedures te voeren. Vanuit zijn ruime ervaring is hij de ideale raadgever om een correct advies te geven.
Uw advocaat kan u derhalve uw rechten leren kennen zodat u beter geïnformeerd de echtscheidingsonderhandeling met uw huwelijkspartner kan voeren. Hiertoe put uw advocaat uit zijn kennis van het recht en zijn jarenlange ervaring in diverse procedures naast de mensenkennis die hij hierbij heeft opgedaan. Uw advocaat kan hierna met uw huwelijkspartner ook rechtstreeks contact opnemen teneinde een voorstel te formuleren.
Op zijn of haar beurt kan uw huwelijkspartner beroep doen op een advocaat waarna de 2 advocaten voor u beiden de onderhandeling kunnen voeren teneinde een echtscheiding op grond van onderlinge toestemming uit te werken rekening houdend met uw wederzijds belang. Men zegt vaak dat advocaten eerder belang hebben bij de procedure dan bij een minnelijk vergelijk. Deze opvatting is meestal verkeerd. Een goede advocaat zal het vergelijk benaarstigen eerder dan het gevecht en de procedure. Een advocaat-bemiddelaar in familiezaken zal een dergelijke oplossing steeds voor ogen houden.
U kan ook beroep doen op een bemiddelaar die optreedt voor U beiden. Dit kan zijn:
een advocaat-bemiddelaar in familiezaken;
een welzijnswerker-bemiddelaar in familiezaken;
een notaris-bemiddelaar in familiezaken;
De bemiddelaar is een onpartijdige tussenpersoon die voor u beiden zal werken zodat U beiden goed geïnformeerd een regeling kan uitwerken die U volledige instemming meedraagt.
Elke soort bemiddelaar heeft zijn specifieke aanpak en vaardigheden.
- een bemiddelaar-welzijnswerker zal veel aandacht hebben voor de psychologische processen bij de verwerking van de echtscheiding;
- een advocaat-bemiddelaar zal het accent leggen bij praktische regelingen en deze vaak toetsen aan te verwachte uitspraken van rechtbanken met aandacht van de rechten van de partijen. De advocaat bemiddelaar heeft een aanvullende psychologische bijscholing genoten en zal naar keuze van partijen de bereikte akkoorden in een onderhandse akte, dan wel in een afdwingbaar vonnis laten opnemen.
- een notaris-bemiddelaar bij een onmiddellijk afdwingbare akte.
Elke bemiddelaar kan U verder helpen om een bereikt akkoord te gieten in een echtscheiding onderlinge toestemming. Indien u echter zelf een dergelijk akkoord met uw huwelijkspartner heeft kunnen afsluiten kan u ook beroep doen op een advocaat om het echtscheidingsverzoek onderlinge toestemming neer te leggen op de rechtbank. Voor meer informatie over bemiddeling klik hier
Eens het verzoek neergelegd is kan u na ongeveer vier maanden gescheiden zijn na twee verschijningen voor de rechtbank waarin u uw wil tot scheiden bevestigt.
Bij de echtscheiding onderlinge toestemming wordt zo goed als alles geregeld. Regelingen met betrekking tot de kinderen zijn en blijven evenwel voorlopig en kunnen steeds gewijzigd worden in het belang van de kinderen.
Scheiden met onderlinge toestemming behelst derhalve dat er een akkoord is over alles. Indien geen akkoord over alles kan bereikt worden zal één van de partijen of beide partijen samen de echtscheiding op grond van onherstelbare ontwrichting dienen in te stellen.
• Stel dat u geen overeenkomst over alles kan bereiken en dat u het dus eens bent over een aantal zaken maar dat u het oneens bent over een ander deel zaken. Wat zijn dan uw mogelijkheden:
• een overeenkomst feitelijke scheiding met schriftelijke afspraken waarover u het eens bent en waarbij na een duurtijd van 3 maand tot 1 jaar de echtscheiding op grond van onherstelbare ontwrichting mogelijk is;
• een bemiddeling in familiezaken mbt de geschilpunten;
• een procedure EOO waarbij de deelakkoorden worden geacteerd en waarbij de rechtbank gevraagd wordt over de overige punten uitspraak te doen
• een procedure voor de familierechter over deze geschilpunten, mits de echtscheidingsprocedure nog niet is gestart en er volgens sommige familierechter (een theoretische) kans op verzoening blijft bestaan.
Deze (pragmatische) voorlopige maatregelen die gevraagd kunnen worden voor de familierechter zijn gegroeid uit de rechtspraktijk. Zolang het huwelijk niet het voorwerp uitmaakt van een echtscheidingsprocedure en er nog een theoretische kans op verzoening bestaat, kan de familierechter immers dringende maatregelen bevelen waaronder :
- regelingen met betrekking tot afzonderlijke woonst;
- strikt voorlopige toewijzing van goederen;
- regelingen met betrekking tot de kinderen;
- strikt voorlopige regelingen met betrekking tot afbetalingen;
- eigenlijk elke maatregel die het belang van de huishouding dient.
In heel wat gevallen zal een beslissing van de familierechter een aantal geschilpunten opgelost hebben tussen de partijen waarna een hernieuwde onderhandeling over echtscheiding onderlinge toestemming plots heel wat meer haalbaar wordt.
Vaak zijn de beslissingen van de familierechter tijdelijk voor een duurtijd van veelal zes maanden. Beslissingen van de familierechter kunnen meermaals verlengd worden. Eens de partijen twee jaar feitelijk gescheiden wonen, kan één van de huwelijkspartners een echtscheiding op grond van feitelijke scheiding van meer dan twee jaar instellen.