De foutaansprakelijkheid houdt in dat een natuurlijke persoon, een rechtspersoon of zelfs een overheid die een wettelijke of reglementaire norm heeft geschonden, dan wel een gedraging heeft gesteld die niet door een normale voorzichtige gemiddelde dan wel gelijkaardige persoon zou gesteld zijn, gehouden is tot integrale schadevergoeding aan de schadelijder, mits deze geschonden (voorzichtigheids)norm aan de oorzaak ligt van de schade en wel in die zin dat zonder de tekortkoming deze schade zich niet zou hebben voorgedaan.
uittreksel uit het burgerlijk wetboek:
Art. 1382. Elke daad van de mens, waardoor aan een ander schade wordt veroorzaakt, verplicht degene door wiens schuld de schade is ontstaan, deze te vergoeden.
Art. 1383. Ieder is aansprakelijk niet alleen voor de schade welke hij door zijn daad, maar ook voor die welke hij door zijn nalatigheid of door zijn onvoorzichtigheid heeft veroorzaakt.
De regels betreffende de foutaansprakelijkheid worden weergegeven in de artikelen 1382 en 1383 Burgerlijk Wetboek.
Volgens deze artikelen dient degene die door zijn fout of nalatigheid aan een ander schade veroorzaakt, deze schade vergoeden.
Voor toepassing van deze foutaansprakelijkheid moet dus aan drie voorwaarden zijn voldaan:
- schade: er moet schade zijn voor toelichting zie indicatieve tabel schadevergoedingen
- fout: de schade moet het gevolg zijn van een fout
- causaal verband: er moet een oorzakelijk verband zijn tussen deze schade en de fout.
Schade is elk nadeel dat iemand persoonlijk ondervindt: lichamelijk letsel, materiële of stoffelijke schade, immateriële schade (winstderving, inkomensverlies).
Door een aansprakelijkheidsvordering tegen de schadeverwekker wordt het herstel van de schade nagestreefd. In eerste orde wordt nagegaan of herstel in natura mogelijk is (bvb. herstel van de schade, reparatie van de wagen, medische ingrepen). De rechter kan onmiddellijke en rechtstreekse maatregelen bevelen teneinde te voorkomen dat verdere schade wordt veroorzaakt bv. de stopzetting van een vervuilende exploitatie.
Wanneer geen herstel in natura mogelijk is, kan de eiser de rechter verzoeken de schadeverwekker te veroordelen tot een geldelijke schadevergoeding die de volledige schade dient te vergoeden.
Wat is een fout?
Een fout is een daad die een normaal voorzichtige en maatschappelijk bewuste burger in een zelfde situatie geplaatst niet zou stellen.
De fout/onzorgvuldigheid waarvoor een schadeverwekker op basis van de artikelen 1382-1383 B.W. aansprakelijk kan zijn, bestaat in een gedraging die, ofwel, behoudens onoverwinnelijke dwaling of enige andere rechtvaardigingsgrond, een schending inhoudt van een rechtsnorm, waarbij de betrokkene verplicht is iets niet te doen of iets op bepaalde manier wel te doen (artikel 1382 B.W.), ofwel neerkomt op een verkeerd optreden dat moet worden beoordeeld naar de maatstaf van de normaal zorgvuldige en omzichtige persoon, die in dezelfde concrete omstandigheden verkeert (artikel 1383 B.W.).
De fout kan aldus:
- de inbreuk uitmaken op een wettelijke of reglementaire bepaling (vb. een strafwet, een administratieve bepaling), zelfs wanneer deze wordt begaan door de Staat of een andere publiekrechtelijke rechtspersoon ;
- een inbreuk uitmaken op de algemene zorgvuldigheidsnorm. In dit geval wordt het gedrag getoetst aan het gedrag van een normaal voorzichtig en redelijk persoon geplaatst in dezelfde omstandigheden. Dit is het zogenaamde 'goede huisvaderprincipe'.
bevrijdingsgronden:
- een grond van rechtvaardiging (vb. een ambtelijk bevel of onoverwinnelijke dwaling)
- overmacht
Wat is causaal verband?
samenloop contractuele en buitencontractuele aansprakelijkheid